Corsica stond al een tijdje op de radar. Het eiland van ruige bergen, wilde natuur en korte lontjes.
Dit keer niet met zes, maar met negen vrienden. Een grotere bende, meer chaos — maar dat hoort bij het avontuur.
Na wat “vergaderingen” (lees: pinten drinken en routes plannen) vliegen we vroeg naar Corsica.
Doel: Monte Cinto, met 2706 m de hoogste top van het eiland en een stukje van de GR20, de zwaarste GR van Europa.
Dag 1 – Naar Refuge de l’Ercu
Na een snelle stop voor gas, eten en lokale lekkernijen rijden we naar Camping Monte Cintu.
Geen luxe, gewoon inpakken en vertrekken. De klim (5,5 km / +630 m) brengt ons naar Refuge de l’Ercu, aan de voet van Monte Cinto.
Het uitzicht is indrukwekkend, de sfeer top.
’s Avonds grillen we wat vlees op het vuur en genieten we van de rust.
Zo hoort hiken te zijn: simpel, off-grid, echt.
Dag 2 – De Koninginnedag – Monte Cinto
Vandaag wordt het serieus: 9 km, +940 m stijgen.
De eerste uren gaan vlot, tot de helling ineens écht begint. De stokken verdwijnen aan de rugzak — klimmen doe je hier met handen en voeten.
We passeren Lac du Cinto, waar de wolken zich samenpakken. Even later bereiken we de GR20 en twijfelen of we nog naar de top gaan.Het begint te regenen, maar we zijn hier nu. Dus: door.Het pad is ruw, de rotsen glibberig, en de route een speurtocht naar gele stippen.
Eindelijk: de top van Monte Cinto (2706 m). Geen uitzicht — alles in wolken — maar wel dat machtige gevoel van “we hebben het gehaald”.
De afdaling is een beproeving. Regen, gladde stenen, weinig zicht. We volgen markering per markering tot er licht verschijnt: Refuge Tighiettu.
We strompelen binnen, druipnat, lachen, en krijgen prompt de bijnaam “Arrivée à la Belge.”
Dag 3 – “Arrivée à la Belge”
’s Ochtends gonst de refuge van het leven.
Wij iets minder.
Een van de hikers lacht dat we “typisch Belgisch” zijn binnengevallen — het blijft de running gag van de dag.
Vandaag is de route rustiger (10,6 km, +160 m / –940 m).
Al krijgen we een nieuw probleem: iemand blijkt de verkeerde schoenen mee te hebben.
Dus één van ons stapt de hele dag in schoenen die twee maten te klein zijn.
Testosteron en zelfmedelijden: heerlijke combinatie.
Gelukkig compenseert de natuur alles. We dalen af naar een rivier en vinden daar een perfect kampeerplekje.
Eten, lachen, en deze keer wél ruim voor donker in de tent.
Dag 4 – Terug naar de bewoonde wereld
Nog een korte wandeling (5,4 km) en we staan terug aan de camping.
Onderweg houden we halt op een terras: eerste koffie, eerste biertje, eerste verhalen.
De tenen van onze pechvogel? Kapot.
De sfeer? Top.
’s Avonds nog een gezamenlijke maaltijd — en plannen voor het volgende avontuur worden al gefluisterd.
Conclusie
Corsica is rauw, warm en eerlijk. De Monte Cinto-tocht is geen luxe-hike, maar een pure belevenis: rotsen, zweet, mist en vriendschap.
Vier dagen lang weinig bereik, zonder comfort, maar met alles wat telt.
Het is precies dit soort avontuur dat Plugout wil delen: minder bezit, meer beleving - Connect outside
Praktisch
Locatie: Asco-vallei, Noord-Corsica
Duur: 4 dagen
Afstand: ± 30 km
Hoogste punt: Monte Cinto (2706 m)
Moeilijkheid: zwaar, deels klimmen
Materiaal: lichtgewicht tent, dons-slaapzak, trekkingstokken, hoofdlamp, regenjas
Beste periode: juni – september