Rila Mountains here we come
Vier dagen stappen over de kam van het Rila-gebergte in Bulgarije. Geen WiFi, geen comfort — wel meren, rots, wind, en het gevoel dat je leeft.
Deze meerdaagse hike in Bulgarije was rauw, prachtig en vermoeiend. En exact wat we zochten.
We sliepen boven de boomgrens en zetten onze lichtgewicht tent op waar het enigszins vlak was. De uitzichten? Niet normaal. De benen? Die trilden nog drie dagen na.
Dit is wat bivakkeren in de bergen van Europa hoort te zijn: minimalistisch, vrij en met een vleug Raki.
Dit is een fantastisch alternatief voor de meer toeristische Peaks of the Balkans, maar zeker evenwaardig !
Ons plan & route
Dag 1: 4X4 uitdaging met zalm
Na een nacht in Sofia, waar de stad nog na-zoemt van verkeer en terrasgeluid, gooien we onze rugzakken in de minivan en vertrekken richting het Rila-gebergte. Twee uurtjes rijden, dachten we. Haha.
Het eerste uur ging vlot, tot de GPS ineens besloot dat “weg” best een breed concept is. Het laatste uur hotsen we met zes man in een overvolle minibus over een bergpad vol keien, modder en putten die je zonder 4x4 beter gewoon negeert.
Wij hadden géén 4x4. Dus: iedereen uitstappen en duwen. Lachend, zwetend, half twijfelend of dit wel een goed idee was.
Maar net dat hoort erbij — het moment waarop asfalt verandert in avontuur.
En dan ineens, tussen de bomen, opent het pad zich. Het startpunt van onze meerdaagse hike in het Rila-gebergte. We klikken onze heupgordels dicht, trekken onze stokken wat strakker… en zijn vertrokken.
🧭 Plugout-tip: Avontuur begint waar het asfalt stopt. Zorg voor een goeie rugzak, stevige schoenen en kampeerspullen die niet in de weg zitten — maar je wél warm houden. → check onze uitrusting
Dag 2: Naar de Refuge Ribni Ezera
We starten vroeg. Tenten afbreken, koffie slurpen, rugzak aansjorren. Klaar voor wat een lange, maar legendarische dag wordt. Nog voor je goed en wel beseft waar je bent, zitten we op de kam van het Rila-gebergte — en daar blijven we. Uren.
De trail slingert boven de boomgrens, met aan weerszijden valleien, bergmeren en eindeloze uitzichten. Geen dorp, geen geluid — alleen lucht, steen en benen die werken.
In de verte duikt uiteindelijk het bergmeer van refuge Ribni Ezera op. Ziet er vlakbij uit. Is het niet.
De afdaling hakt er stevig in, maar zodra je die hut aan het meer ziet liggen, weet je: dit is waarom je kwam. Je gooit je rugzak neer, regelt met handen en voeten een slaapplaats én een warme maaltijd.
Even later zit je aan een plastic tafeltje met een pint — of beter: een slokje Raki dat ineens écht goed smaakt.
Luxe? Nope. Sovjet-vibes met een alpenluchtje. Maar dat maakt het juist perfect.
Dag 3: Van Ribni Ezera naar Karaalanitsa (2716 m)
We vertrekken vroeg uit de hut. De zon zit nog achter de kam. Een snelle koffie, wat dryfood breakfast, rugzak dicht en we zijn weg.
De eerste klim is meteen pittig. De hut verdwijnt snel onder ons en de stilte neemt toe. Het pad trekt omhoog tussen stenen en gras, sneeuw, en af en toe moeten we even zoeken waar het loopt.
De laatste meters naar de top van Karaalanitsa (2716 m) zijn fantastisch, van hieruit zie je bijna heel het Rila-massief: golvende ruggen, diepe valleien en in de verte de Pirin.
De afdaling terug is stevig en veel zwaarder dan gedacht, maar de benen weten wat ze moeten doen. Het laatste uur moeten we over gigantische stenen klauteren en als uitsmijter kruipen we door dichte begroeiing richting onze slaapplaats
Maar beneden wacht ons een zalige kampplaats met privé standje aan een uitgestrekt meer, time to swim!
We zetten onze tenten op, vanavond eten we cowboy-style steak geserveerd op een leisteen met een jasje van zout. Heerlijk :-)
Dag 4: Final Destination
We breken vroeg op. Alles gaat wat trager: stijve benen, kleine pijntjes, maar ook dat tevreden gevoel dat het avontuur bijna rond is.
Na drie dagen boven de boomgrens voelt het dal bijna vreemd aan. Het pad daalt gestaag, slingert langs meren en door stukken bos waar de geur van dennen weer opduikt. Alleen zitten we het laatste uur in zulke dichte begroeiing dat we amper verder geraken, kortom, zeer speciale route om te eindigen.
Maar eind goed al goed, we geraken aan onze auto. Enkel een klein probleempje, na 4 dagen wil deze niet meer starten, bovendien zitten we zonder gsm bereik... Een half uurtje later vliegt er een grijze wolk uit de uitlaat en start de motor..oef... volgende keer misschien toch een satelliet telefoon?
We love Bulgaria
De Rila Mountains hebben alles wat wij zoeken in een avontuur: ruige natuur, eindeloze vergezichten en dat zalige gevoel van alleen op de wereld te zijn.
Vier dagen lang geen bereik, geen lawaai, geen mensen. Enkel stappen, eten, slapen — en beseffen hoe weinig je eigenlijk nodig hebt - Eat - sleep - repeat.
Bulgarije verrast. Het is puur, ongerept en nog niet platgelopen door toerisme. De paden zijn ruw, de hutten basic en het landschap fantastisch.
Wie hier gaat hiken, stapt letterlijk van de kaart.
Voor ons was dit hét voorbeeld van wat Plugout betekent: loskoppelen van de drukte, herconnecteren met de natuur en met elkaar.
Ook beleven? Geen luxe, geen show — gewoon echt avontuur.
Nog enkele Rila Gebergte Feiten...
Hoogste piek: Moesala (2925m)
Moeilijkheidsgraad: Gemiddeld tot zwaar
Dichtstbijzijnde stad: Sofia